1 توجّه به خطرات غیبت و آثار منفى آن که در صفحات قبل به آن اشاره شد.
2 یاد عیب هاى خود. حضرت على علیه السلام مى فرماید: چگونه عیب مردم را مى گوئى در حالى که خودت یا مثل همان خلاف را دارى و یا بدتر از آن را مرتکب شده اى و بر فرض آن عیب را ندارى ، همین جراءت تو بر نقل خلاف و عیب دیگران ، از عیب آنان بدتر است .
در روایات مى خوانیم : خوشا به حال کسى که عیب خودش او را مشغول کند (و به فکر اصلاح باشد) و کارى به عیب مردم نداشته باشد.
