وظیفه شنونده ، گوش ندادن به غیبت ودفاع از مؤ من است . در حدیث مى خوانیم : ((السّاکتُ شَریکُ القائل )) کسى که غیبت را بشنود و سکوت کند، شریکِ جرم گوینده است .
O پیامبر صلّى اللّه علیه و آله فرمود: هر کس غیبتى را شنید وآن را ردّ کرد، خداوند هزار درب شرّ را در دنیا وآخرت بر روى او مى بندد، ولى اگر ساکت بود و گوش داد، گناه گوینده براى او نیز ثبت مى شود.و اگر بتواند غیبت شونده را یارى کند ولى یارى نکرد، خدا در دنیا و آخرت او را ذلیل مى کند. زیرا سکوت ، سبب مى شود افراد مفیدى در جامعه به حال فلج در آیند وکسى از آنها دفاع نکند.
O رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: اگر در مجلسى از کسى بدگوئى شد باید آنان را از این عمل باز دارد و از مجلس خارج شود.
O در آیه 36 سوره اسراء مى خوانیم : هر یک از گوش و چشم و دل در قیامت مورد بازخواست قرار مى گیرند، بنابراین ما حق شنیدن هر حرفى را نداریم .
O در روایتى ، غیبت کردن ، کفر و شنیدن و راضى بودن به آن ، شرک دانسته شده است
