1 توجّه به خطرات غیبت و آثار منفى آن که در صفحات قبل به آن اشاره شد.
2 یاد عیب هاى خود. حضرت على علیه السلام مى فرماید: چگونه عیب مردم را مى گوئى در حالى که خودت یا مثل همان خلاف را دارى و یا بدتر از آن را مرتکب شده اى و بر فرض آن عیب را ندارى ، همین جراءت تو بر نقل خلاف و عیب دیگران ، از عیب آنان بدتر است .
در روایات مى خوانیم : خوشا به حال کسى که عیب خودش او را مشغول کند (و به فکر اصلاح باشد) و کارى به عیب مردم نداشته باشد.
شنیدن غیبت
نویسنده :
امیر علی::
87/3/26:: 9:18 صبح
وظیفه شنونده ، گوش ندادن به غیبت ودفاع از مؤ من است . در حدیث مى خوانیم : ((السّاکتُ شَریکُ القائل )) کسى که غیبت را بشنود و سکوت کند، شریکِ جرم گوینده است .
O پیامبر صلّى اللّه علیه و آله فرمود: هر کس غیبتى را شنید وآن را ردّ کرد، خداوند هزار درب شرّ را در دنیا وآخرت بر روى او مى بندد، ولى اگر ساکت بود و گوش داد، گناه گوینده براى او نیز ثبت مى شود.و اگر بتواند غیبت شونده را یارى کند ولى یارى نکرد، خدا در دنیا و آخرت او را ذلیل مى کند. زیرا سکوت ، سبب مى شود افراد مفیدى در جامعه به حال فلج در آیند وکسى از آنها دفاع نکند.
O رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: اگر در مجلسى از کسى بدگوئى شد باید آنان را از این عمل باز دارد و از مجلس خارج شود.
O در آیه 36 سوره اسراء مى خوانیم : هر یک از گوش و چشم و دل در قیامت مورد بازخواست قرار مى گیرند، بنابراین ما حق شنیدن هر حرفى را نداریم .
O در روایتى ، غیبت کردن ، کفر و شنیدن و راضى بودن به آن ، شرک دانسته شده است
1 گاهى ریشه غیبت ، عصبانیّت و غضب است . در بعضى کتب آسمانى آمده : اگر هنگام غضب مرا یاد کنى و کظم غیظ کنى ، من نیز هنگام غضب تو را یاد مى کنم و غضب نمى کنم .
2 گاهى همسو شدن با دیگران عامل غیبت است ، او مى بیند که دیگران از شخصى بدگوئى مى کند و چون مى خواهد خودش را همسوى آنان قرار دهد، او نیز غیبت مى کند، غافل از آنکه غضبِ نقد و قطعى خدا را مى خرد، به امید محبوبیّت احتمالى نزد دوستان ! و برترى دادن رضاى مردم بر رضاى خداوند، بزرگ ترین خسارت است .
3 گاهى انگیزه غیبت ، بزرگ نشان دادن خود است ؛ یعنى دیگران را خراب مى کند تا خودش را بزرگ جلوه دهد. او نیز قهر قطعى الهى را مى خرد به آرزوى محبوب شدن احتمالى نزد مردم که این معامله پر خسارت است .
4 گاهى انگیزه غیبت ، مسخره کردن است ، غافل از آنکه او غیبت شونده را نزد افراد کمى تحقیر مى کند، ولى خداوند در قیامت او را در برابر تمام خلائق تحقیر خواهد کرد.
5 گاهى با اظهار تعجّب غیبت مى کند. مثلاً مى گوید: من تعجّب مى کنم که فلانى با آن همه علم و اطلاعات چرا این گونه شد! در حالى باید تعجّب کند که با این کلمه چگونه آن همه عبادات خودش را به نابودى مى کشاند!
6 گاهى ریشه غیبت حسادت است .
7 گاهى براى سرگرمى ، از دیگران غیبت مى کند.
8 گاهى براى تبرئه خود از عیبى ، عیب را به گردن دیگران مى اندازد و غیبت مى کند.
9 گاهى از روى دلسوزى غیبت مى کند و مى گوید: من دلم براى فلانى که گرفتار فلان مسئله شده است مى سوزد
البتّه عوامل متعدّد دیگرى نیز سبب غیبت مى شود
آثار غیبت
نویسنده :
امیر علی::
87/3/26:: 9:17 صبح
الف : آثار اخلاقى واجتماعى
1 پیدا شدن کینه و از بین رفتن اعتماد و ایجاد اختلاف و فتنه در میان مردم و کنار زدن افراد مفید جامعه .
2 جراءت بیشتر بر گناه . زیرا همین که انسان فهمید مردم از عیب و خلافکارى او آگاه شده اند و آبرویش رفته است ، جراءت او بر گناه بیشتر مى شود و تصمیم بر ترک و توبه در او از بین مى رود.
3 نشر عیب مردم ، محیط و جامعه را آلوده و جراءت دیگران را بر گناه نیز اضافه مى کند.
4 حسّ انتقام را تحریک مى کند. زیرا همین که غیبت شونده فهمید که دیگرى آبرویش را برده ، به فکر مى افتد که او نیز آبروى غیبت کننده را بریزد.
به عبارت دیگر غیبت کردن امروز ما، سبب جراءت مردم بر غیبت کردن از ما مى شود. ((لاتغتب فتغتب )) و کسى که براى برادرش چاه بکند، خودش در آن مى افتد.
ب : آثار اخروى
1 غیبت کردن ، سبب از بین رفتن حسنات و خوبى هاست .
2 غیبت ، مانع قبول شدن طاعات الهى است .
3 غیبت کردن انسان را از مَدار ولایت الهى خارج و در مَدار دیگران قرار مى دهد
انواع غیبت
نویسنده :
امیر علی::
87/3/26:: 9:16 صبح
غیبت گاهى با زبان ، گاهى با اشاره ، گاهى با نوشتن ، گاهى با عکس ، شکل و مجسمه ، گاهى با تقلید کردن از او و گاهى با سکوت کردن مى باشد.
مثلاً مى گوید: حیف که دین جلو زبانم را گرفته است و با این کلمه به همه مى فهماند که فلانى عیب هاى زیادى دارد. و یا با گفتنِ الحمدللّه که ما گرفتار نشدیم ، مى فهماند که فلانى گرفتار شده است .
گاهى با عیب گرفتن از خود مى فهماند که دیگرى عیب دارد، مثلاً مى گوید: انسان ضعیف است ! ما همه کم صبریم ! یعنى او ضعیف و کم صبر است .
گاهى بعد از شنیدن غیبت مى گوید: سبحان اللّه ، اللّه اکبر و با این ذکر گوینده را براى ادامه دادن به غیبت تشویق مى کند، و گاهى با زبان مى گوید: غیبت نکنید، ولى قلباً دوست دارد بشنود، که این نفاق است
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
